تو
ای قامت بلند مهربانی !
سر به ابرهای آسمان معرفت می سایی
و من ،
در ژرفنای دره های بیخبری ،
دلخوشم به سرپناه سایه ات
و هرچه از آبشار جاری دستانت می نوشم ،
سیراب نمی شوم .
کاش خورشید نگاهت همیشه
در حوض آبی آسمان من ،
بدرخشد
و چشمه های اشک سپاسم ،
غبار قدمهای پر طنینت را
بشوید .
سرگرمی تفریحی...برچسب : نویسنده : m-asheyan rozsheren-64 بازدید : 301